رابطه اعتیاد به اینترنت با هوش های چندگانه گاردنر و پیشرفت تحصیلی

چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه هوش چندگانه گاردنر با اعتیاد به اینترنت بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمامی دانش­آموزان دختر پایه هشتم دوره متوسطه اول غیردولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1394 به­تعداد 1200 نفر بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران، 200 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ 1996 و هوش های چندگانه گاردنر 1983 جمع آوری و جهت تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه هوش تجسمی-فضایی (256/0 = β، 001/0=p)، موسیقایی (168/0 = β، 032/0=p) و درون فردی (235/0 = β، 001/0=p) با اعتیاد به اینترنت مثبت و معنادار؛ و رابطه هوش بین فردی (419/0- = β، 001/0=p) و منطقی-ریاضی (337/0- = β، 001/0=p) منفی و معنادار است. رابطه هوش جنبشی-جسمانی (152/0 = β، 073/0=p)، هوش طبیعت گرا (140/0- = β، 092/0=p) و زبانی-کلامی (004/0 = β، 965/0=p) با اعتیاد به اینترنت معنادار نبود. رابطه بین اعتیاد به اینترنت با پیشرفت تحصیلی منفی و معنادار بود (216/0- = β، 001/0=p). نتیجه گیری: از آن جا که می­توان هوش بین فردی، منطقی-ریاضی را عامل بازدارنده اعتیاد به اینترنت محسوب کرد؛ پیشنهاد می شود اولیاء، مربیان، مسئولین و متخصصان آموزش پرورش، از همان آغاز ورود دانش­آموزان به مدرسه در تمام مقاطع تحصیلی درس­ها و فعالیت­هایی را در برنامه آن­ها بگنجانند که هوش بین فردی، منطقی-ریاضی دانش آموزان را ارتقاء و از این طریق اعتیاد به اینترنت را کاهش و پیشرفت تحصیلی آن­ها را افزایش دهد.